...عروسکی بی صدا...

خوش به حال انار ها دلتنگ که می شوند ، میترکند... ...عروسکی بی صدا......

خورشید تابان باغ پر گل زندگیم ، ای که با سوزش جان خود گرما به تن خاکیم دادی تا گلهای آرزویم شکوفه کنند ،کودکانه به دستهای نظر بلند زندگی بخشت بوسه می زنم .   میدانم با نقش بازی کردن های مادرانه ات خواستی کودک درونم را  به وجد و بازی بگیری تا شاید کودکت ازخستگی شادی ، دمی بیارامد  . . . تو را ارج  می نهم و می گویم ای نازنین اکنون  تو کودکم باش . تو را تنهامی گذارم تا در گذر تجربه ،کودکی ها کنی تا بزرگ شوی و عاشق شوی، عاشق خودت ، عاشق تجربه هایت، و عاشق داشته هایت، و نداشته هایت را دوست بداری … زیرا نداشته های تو اند و تو عزیزی به اندازه ی همه داشته ها و ندا ...عروسکی بی صدا......ادامه مطلب

سلام می کنم به توی آرمانی که هربار ملاقاتت می کنم باز به چیز دیگری می اندیشم

انگار پایانی ندارد این خواسته ها

عطش پایانی ندارد

من همیشه تشنه خواهم بود و همیشه به تو می اندیشم

و می دانم هیچگاه تو را ملاقات نخواهم کرد

مگر آنکه

یکبار به ملاقات خودم بروم...

پ.ن:

گاهی چه ساده عروسک میشویم

نه میخندیم

نه گریه می کنیم

فقط سکوت.........اردیبهشت 91

...عروسکی بی صدا......